’Je kunt pas loslaten als je het eerst hebt vastgepakt’*

*Wibe Veenbaas

Als je te maken krijgt met rouw door het verlies van een dierbare in je leven, word je op harde wijze met jezelf en de werkelijkheid van het bestaan geconfronteerd. Je ervaart het emotioneel maar ook lichamelijk. Je kunt lichamelijk de pijn in je lijf letterlijk voelen of zelfs helemaal uitgeput. Er kunnen zich daarbij ook nog praktische problemen voordoen. Je hele bestaan trilt op zijn grondvesten. Rouwen is vaak een eenzame taak. Het is een grote zoektocht, waarbij je opnieuw vorm moet geven aan het leven zonder die ander. Alles lijkt anders te zijn geworden. Je staat voor de zware taak om je aan te moeten passen aan een nieuwe situatie in een omgeving waar de dierbare geen deel meer van is en er eigenlijk altijd is.