’Waarom moest net míjn moeder ziek worden en doodgaan? Nu zij er niet meer is, kan ik haar niet vertellen dat ik haar zo mis…’’*

Kinderen en jongeren verwerken een grote levensverandering, zoals het overlijden van een dierbare op een andere manier dan volwassenen. Naast het verdriet willen ze ook de vertrouwde dingen blijven doen, zoals spelen, school gaan, sporten en contact met vrienden. Het dagelijkse ritme geeft houvast om overeind te blijven, maar de pijn blijft. Om de rouw te verwerken hebben kinderen en jongeren de hulp van volwassenen nodig. Hulp om te begrijpen wat er is gebeurd, wat het verlies betekent voor nu maar ook voor later. Kinderen en jongeren hebben steun en begrip nodig om de soms heftige gevoelens en gedachten te kunnen uiten. Een kind in de rouw is niet zielig en niet ziek. Een kind in de rouw moet aan de slag met de gevolgen van de rouw en het verlies. Zo krijgt het verdriet een plaats, zo wordt het verdriet verwerkt. Maar wat als je als ouder zó geraakt bent, dat je die ondersteuning niet kunt bieden? Of dat het kind jou wil beschermen omdat het voelt dat jij genoeg hebt aan jezelf? Of dat je voelt dat jouw kind vastloopt, maar jij mag er niet aankomen? Dan kan verliesbegeleiding een steun voor het kind én de ouder zijn.